Αυτογνωσία ?
Δύσκολο να το καταφέρεις...
θέλει προσπάθεια, ηρεμία, αυτοσυγκέντρωση σε ένας μέρος χωρίς θορύβους, σε σκοτάδι, να κλείσεις τα μάτια και να σκεφτείς...
"Σκανάρεις" τη ζωή σου, τους ανθρώπους γύρω σου, αυτά που κέρδισες στην πορεία και αυτά που έχασες, αυτά που σε χαροποίησαν και αυτά που σε πόνεσαν, αυτά που σε έκαναν να κλάψεις, όσα αξίζουν αλλά και όσα είναι περιττά και που δεν το αντιλαμβανόμαστε πάντα με την πρώτη ματιά...
Το ένστικτο που έχουμε υποτίθεται όλοι μας δεν είναι πάντα σωστό... αν έκρινες σωστά ή αν έπραξες σωστά σε μία συγκεκριμένη στιγμή είναι κάτι που θα το συνειδητοποιήσεις αφού γίνει, αφού κάνει το κύκλο του...
Η ζυγαριά δεν ισορροπεί πάντα... βεβαίως αυτή η φωνούλα που έχουμε μέσα μας υφίσταται και καλό είναι να την ακούμε.... δεν είναι όμως πάντα σωστή... πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν... τι κάνουμε τότε ?
Θέλει γενναιότητα να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή...θέλει θάρρος να παραδεχτείς ότι πλήγωσες κάποιον επίτηδες, θέλει κότσια να το παραδεχτείς όχι μόνο στον εαυτό σου αλλά και σε αυτόν που τον στενοχώρησες, που του έκανες κακό άθελά σου ή ηθελημένα...
Πόσοι όμως κάθονται να αναλύσουν τον εαυτό τους ? Πιστεύω ελάχιστοι.... γιατί ? ίσως γιατί το θεωρούμε υπερβολή να κάτσουμε να σκεφτούμε.... έλα τώρα να χάσουμε την έξοδο ? δεν κάνει !Μόνο αν γίνει κάτι πάρα πολύ σοβαρό και σημαντικό, όπως μία "near death experience"... όπου η ζωή περνάει σε δευτερόλεπετα μπροστά από τα μάτια σου, αναθεωρείς απόψεις και στάση ζωής !
Μακάρι όμως τότε να μην είναι αργά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου